Zaterdag 15 Mei 2022 een datum die al verschrikkelijk lang in onze agenda genoteerd staat. Niet wetende dat de wedstrijd van vandaag de apotheose van het seizoen ging worden. In de interviews van de afgelopen weken hebben we kunnen lezen hoe we er dit seizoen als team in stonden. Ons team bestaande uit twintig speelsters hebben gedurende dit seizoen laten zien waar ze toe in staat zijn. Natuurlijk kunnen we nog heel veel vertellen hoe een aantal clubs in onze competitie er alles aan hebben gedaan om het sportieve speelveld te verzieken, maar als blijkt dat binnen de spelregels dit geoorloofd is dan rest ons maar een ding en dat is uitgaan van onze eigen kracht.

Tot zaterdag 30 April hadden we 4 verliespunten meer als onze tegenstander van vandaag. Op dat moment hadden we het niet meer in eigen hand. Er was nog een mogelijkheid die ons nog hoop gaf en wel de wedstrijd die dezelfde dag werd gespeeld in Spijk namelijk SVS’65 – HSSC’61 . In de rust van onze eigen wedstrijd hoorden we als begeleiding dat de meiden in Spijk het onmogelijke hadden gedaan namelijk winnen. Wat een explosie van vreugde toen we einde wedstrijd dit aan ons team vertelden.

Maar deze fijne mededeling legde onmiddellijk een grote druk bij ons neer namelijk elke wedstrijd een finale. Dat hebben we als begeleiding geweten. Al die tijd bezig zijn met de tegenstander van vandaag hoe vermoeiend is dat.  

Maar vandaag is het zover. Vele dames waren al erg vroeg aanwezig , witte bekkies , knoop in de buik , misselijk kortom niet normaal gespannen. Uiteindelijk lekker naar de kleedkamer en proberen onze vaste routine op te pakken. Nadat het sein op groen stond konden de mannen zich ook naar de kleedkamer begeven om de wedstrijdbespreking te doen. Na een bezielende wedstrijdbespreking van Fred lekker het trainingsveld op om de routines af te werken. De warming up vandaag werd goed ingevuld met elkaar. Uit het positie spelletje was al af te lezen dat we er zin in hadden. De condities om te spelen waren behoorlijk zwaar vandaag, spanning en hoge temperaturen.

Start opstelling voor vandaag: Sluitpost Sandra, centraal achterin Kim en June, vleugelbacks Ichelle en Pien. Middenveld Rosa, Demi, en Sigrid, Onze aanval vandaag Jip, Loes en Maureen. Op de bank vandaag Julia, Chantal, Celeste, Do, Heleen en Femke.

De wedstrijd vandaag stond onder leiding van de heer Sam Papilaja. Als onze gast mocht HSSC’61 aftrappen. Onze supporters hadden een fantastische sfeer actie op poten gezet met rondom het veld mooie rood en witte rookpotten die ontstoken werden dit alles onder begeleiding van wat saluut schoten. En niet te vergeten de ongelooflijke aanmoedigingen van onze jeugd gezeten op de tribune. Jongens dit vonden we geweldig bedankt.

Na het eerste fluitsignaal werd eindelijk de bal aan het rollen gebracht. Wat we verwacht hadden gebeurde ook, een tegenstander die veelvuldig gebruik maakt van de lange bal om hun aanvals linie te bereiken (normaal uitkomend voor hun vrouwen 1 team en gezamenlijk goed voor 57 doelpunten) dit hadden we besproken en dus redelijk goed onder controle. Maar wat een spanning zat er in zeg niet normaal. Voor we het wisten hadden we even een communicatie stoornis achterin en prikten we zelf de 0-1 op het bord. Oh wat was dit zuur.

Maar vanaf dat moment ging er nog een schepje boven op en met zoveel verschrikkelijk mooie aanvallen werden ze tureluurs gespeeld achterin waarbij onze linkerkant spelend voor de tribune boven zichzelf uitsteeg . Maar de keeper van HSSC’61 was aardig in vorm en pakte alles in die grote handschoenen. Maar de gelijkmaker kon niet uitblijven , hij moest gewoon een keer vallen. En kort voor de rust gebeurde het. Onze spits kwam in stelling en drukte genadeloos af, een prachtig diagonaal schot onhoudbaar voor de keeper 1-1 . Maar wat heb ik genoten van die eerste helft, zo goed en geconcentreerd. Hierna floot de scheids voor de rust.

Ruststand 1-1

Tijdens de rust even een bakkie aanmaak om de kelen te smeren en wat verkoeling te vinden op deze warme dag. Fred had nu even tijd om wat puntjes te verduidelijken. Er werden geen wissels aangebracht en we konden weer.

Vanaf de aftrap probeerden we ons goede spel van de eerste helft weer op te pikken. Maar wat volgde was een rommelige fase waarin het spel op en neer golfde. Het was in deze fase dat je kon zien dat de wedstrijd tot nog toe heel veel energie had gekost bij deze temperaturen. Ondanks dat was het spelbeeld zoals in de eerste helft met  genoeg kansjes en net niet voldoende in de afronding.

Maar langzaam zag je het gevoel terugkeren van hé meiden dit soort wedstrijden speel je niet al te veel en de kansen liggen er gewoon we gaan genieten en de punten pakken. En ja hoor in de zeventigste  minuut was onze spits weer ter plaatse om een kanonskogel af te vuren , uit een bijna identieke situatie als de gelijkmaker voor rust betekende dit de 2-1 . Uiteraard werd dit gevierd door alles wat in en rond het veld aanwezig was.

Uiteraard gaf HSSC’61 zich nog niet gewonnen en deden er alles aan om de aansluiting weer te krijgen. Uit een omschakeling kwam onze rechter spits in afvuur positie en haalde zonder na te denken uit, als een granaat vloog de bal via onderkant lat achter de doellijn. 3-1 dachten we maar helaas de grens in deze had niks gezien dit in tegenstelling tot iedereen langs het veld.

En toen gebeurde het onvermijdelijke waar we zo voor gewaarschuwd hadden in de besprekingen. Tussen drie spelers van Heukelum in die keken van pak jij hem of ik,  was het HSSC’61 die de bal meenam en de linkerspits aan het werk zette. Met een goede actie werd de bal kansloos voor de keepster ingeschoten 2-2. Dit was in de vijfentachtigste minuut. Als begeleiding zonk de moed in onze schoenen dan giert elk soort emotie door je heen . Een kans kregen ze in de hele wedstrijd en die ging er in hoe wrang.

Maar de mouwtjes werden nog een keer opgerold , centrale vrouw bijschuiven op het middenveld en nog even pompen. Dit resulteerde onmiddellijk in een steekbal aan de linkerspits die linea recta de 16 meter in ging waar ze niet heel handig onreglementair gestuit werd. Scheidrechter in deze wees resoluut naar de stip. Wat een ontknoping werd ons voorgeschoteld pfff. Een van onze dames die deze penalty wel durfde te nemen legde de bal gereed op de stip. Ze nam haar aanloop ….. en je gelooft het niet maar net naast. Hoe kun je dit scenario verzinnen.

Met nog een minuut te gaan voltrok zich het wonder van de Vriezewijk, onze Jip wurmde zich tussen twee tegenstanders door en ze dacht niet na maar haalde verwoestend uit 3-2 , ook dit was een granaat die insloeg maar wat er toen gebeurde was zo mooi, de ontlading en emotie op het veld waarbij het hele team en begeleiding elkaar in de armen vloog. Wat voelde dit goed de beloning van een prachtig seizoen met elkaar.

De  correct leidende scheidsrechter floot op tijd af voor einde wedstrijd.

Conclusie van vandaag: Wij als begeleiding zijn zo trots op dit team. Het geloof en de strijd die vandaag op de mat werd gelegd fantastisch. Uiteraard willen wij alle supporters vandaag aanwezig om ons te steunen bedanken. Top gaf ons dat stukje extra.

Hoe mooi het ook was vandaag geniet nog lekker na en vanaf maandag weer de knop om en de focus op de laatste wedstrijd waar we nog puntjes nodig hebben.

 Eindstand 3-2