Het venijn in de thuiswedstrijd van Heukelums hoofdmacht afgelopen zaterdag tegen Wieldrecht zat in de slotfase van de partij voetbal. Na een ruststand van 2-1 in het voordeel van de thuisploeg, hield Heukelum in de tweede helft lang stand, maar moest tien minuten voor tijd toch de (verdiende) gelijkmaker toestaan.

Het uitzicht op puntenwinst werd helemaal teniet gedaan toen de gasten uit Dordrecht enkele minuten later uit een scrimmage voor het Heukelumdoel de bal opnieuw achter de prima keepende Yoerik van ’t Pad tegen het net drukten. Het leek gedaan, maar het was aanvoerder Sil van Putten die daar echt anders over dacht. Direct na de treffer van Wieldrecht ging Sil ‘op pad’ in het zestienmetergebied van de gasten. Zijn valpartij was voor de goed leidende scheidsrechter Van Schilt voldoende aanleiding om de bal op de stip te leggen. Sil zelf scoorde beheerst zij het nipt de gelijkmaker. In de allerlaatste minuut van de blessuretijd dacht de aanvoerder van de rood-witten kennelijk dat wat van 11 meter lukt ook van 30 meter moet kunnen. Een toegekende vrije trap kegelde hij vanaf die afstand direct achter de verraste doelman Van Vuuren van Wieldrecht en zorgde daarmee persoonlijk voor de 4-3 eindstand.

Als gevolg van schorsingen van Rick van Loo en Brennan Bieri en een blessure bij Niels Labrie moest trainer Jerome Ceton noodgedwongen enkele aanpassingen doorvoeren in de opstelling van de thuisploeg. Onder andere Wouter van Wijk en Joell Papilaya maakten hun opwachting in de basiself terwijl Wilfried Prigge zijn vertrouwde positie in de defensie – met een ijzersterk optreden – weer innam.

De eerste helft was niet bijster boeiend. Geen geweldig voetbal en weinig roering voor beide doelen. Heukelum liet de gasten uit Dordrecht graag de bal en probeerde via de (snelle) omschakeling gevaarlijk te worden. De kansen hiertoe waren volop aanwezig omdat Wieldrecht veel ruimte liet voor de Heukelumse strategie. De uitvoering aan Heukelum-kant was meestal slordig en onzorgvuldig en leverde daarom niet (altijd) het beoogde doel op. Een gevolg van de speelwijze was wel dat de gasten, behoudens via hoekschoppen en vrije trappen, nauwelijks in de buurt van het heiligdom van Yoerik van ’t Pad kwamen. Kenmerkend voor dit spelbeeld was dat de eerste doelpoging van Heukelum pas na 15 minuten spelen plaatsvond. Toen brak overigens ook direct het meest opwindende deel van de eerste helft aan, want direct na de Heukelumse doelpoging scoorden de gasten uit de tegenstoot: de bal werd na een voorzet van links bij de eerste paal binnengetikt. Direct vanaf de aftrap scoorde Heukelum de gelijkmaker. Uw verslaggever zag terwijl hij zijn administratie nog aan het bijwerken was, opkijkend nog net hoe Benjamin Meijdam de bal in vrije positie over de uitgelopen doelman van de gasten lobde. Navraag leerde dat er een goede combinatie aan vooraf ging afgesloten met een bekeken steekpass van Semih Kaplan. Een minuut of 6 later speelde Sil van Putten zichzelf fraai vrij op rechts en zag dat de bal na zijn strakke, harde voorzet door Tim Schwebke van dichtbij werd binnen gegleden. Dat betekende meteen de ruststand: 2-1.

Na de rust zagen we een sterk aandringende tegenstander die ook regelmatig in kansrijke positie voor het heiligdom van de thuisploeg verscheen. De Heukelum-defensie onder aanvoering van Yoerik van ’t Pad en Wilfried Prigge had er echter (vaak) in de ultieme fase een goed oog in, waardoor de gasten lange tijd het scoren belet werd. Heukelum speelde de tegenaanval (net als voor de rust) onzorgvuldig en vaak te gehaast uit. Slechts twee keer turfde uw verslaggever een kansrijke situatie voor de thuisploeg, maar respectievelijk Semih Kaplan en Tim Schwebke zagen hun doelpoging door de doelman van Wieldrecht gekeerd. Tot dus de slotfase aanbrak. Waarvan ik u in mijn inleiding al verslag deed. Via uiteindelijk tweemaal Sil van Putten ging Heukelum met een 4-3 overwinning aan de haal (en dat draaide daarna toch nét wat soepeler aan het Rad van Fortuin dan na een nederlaag of gelijkspel).

In de hectische slotfase kreeg (onder andere) Jeffrey van der Heiden een terechte gele kaart voorgehouden door scheidsrechter Schilt (uit Lepelstraat, vlakbij Klutsdorp en Kladde onder de rook van Halsteren in de buurt van Bergen op Zoom). Op basis van mijn administratie betekent dit de vijfde kaart dit seizoen en (dus) een wedstrijdje ‘brommen’ voor Jeffrey.

Een aantal staartploegen wist zaterdag net als Heukelum punten te vergaren. Het blijft met name voor de 12de (nacompetitie) plaats van de ranglijst een spannende aangelegenheid. Punten vergaren is en blijft dan ook van groot belang. Te beginnen aanstaande zaterdag tegen Pelikaan in Zwijndrecht (vanaf 15.00 uur). Een tegenstander waartegen Heukelum in de thuiswedstrijd eerder dit seizoen overigens kansloos ten onder ging.